Kariera i udział w bitwach

Od 1959 słuzył w wojsku. W 1596 uczestniczyl w kozackich powstaniach Nalewajki. Na początku 1600 dowodził prywatnymi wojskami swej rodziny podczas przygotowań do walki z Radziwiłłami (wojne zażegnano), a jeśienią uczestniczył (pod rozkazami hetmana J. Zamoyskiego) w kampani mołdawskiej i w bitwie pod Bukowem.

Wysunięty przez dwór królewski przeciwko Wielkiemu Hetmanowi K. Radziwiłłowi został w 1601 Hetmanem polnym. W czasie wojny Polsko - Szwedzkiej (1600 - 1610) o Inflanty, występował przeciwko Radziwiłłowi (w 1601 odznaczył się jako dowódca pułku w bitwie pod Kohenkuzą). Po odwrocie Radziwiłła sam już dowodził pod Rygą. Po załamaniu się wyprawy Inflanckiej (1601 - 1602) Zamoyskiego objął późną jeśienią 1602 naczelne dowództwo; odzyskał Dorpat i pobił Szwedów pod Białym Kamieniem (1604). Mianowany w 1605 Hetmanem Wielkim Litewskim odniosł 27.9 1605 genialne zwycięstwo pod Kircholmem.

Zwycięstwo to rozsławiło imię Chodkiewicza w całym ówczesnym świecie. Gratulacje przysłali mu m.in. papież Paweł V, cesarz Rudolf II Habsburg, król Anglii Jakub I Stuart, sułtan Ahmed I i szach perski Abbas I Wielki. Zyskał też wielką osobistą popularność wśród szlachty. Sejmiki ziemskie I Rzeczypospolitej uchwalały vota, żądając od króla Zygmunta III wynagrodzenia trudów wielkiego wodza. Wkrótce też król przyznał mu buławę wielką litewską (choć jest możliwe, ze otrzymał ją jeszcze przed tym zwycięstwem) i liczne nadania ziemskie.

W 1607, odwołany z inflanckiego teatru działań, zajął się tłumieniem rokoszu sandomierskiego. W Wielkim Księstwie Litewskim jego wojsko zniosło oddziały rokoszan, sformowane przez osobistego wroga Chodkiewiczów kasztelana wileńskiego Janusza Radziwiłła.

Podczas rokoszu Zebrzydowskiego dowodził w 1607 lewym skrzydłem armii królewskiej pod Guzowem. Wróciwszy do Inflant odzyskał w 1609 Parnawę, Dynemund i odnióśł sukces nad flotą Szwedzką pod Salis. Przeciwny interwencji Polsko - Szwedzkiej w Rosji objął tam w końcu dowództwo by ratować położenie. W 1616 został wojewodą wileńśkim. Gdy pod cecorą poległ Stanisław Żółkiewski, a hetman polny kor. Koniecpolski dostał się do niewoli, król mianował Chodkiewicza naczelnym wodzem wyprawy Chocimskiej. w 1621 przeciwko Turkom, podczas której 24.9 zmarł.

©2007 Michal Bazylów